"...დომენიკო, იცი, ადამიანები გაუცხოვდნენ. მზერაც, რაღაცნაირად, ცივი და დამცინავი გაუხდათ. მათი სახეები “შეყინულღიმილიანდა”. გაიცრიცა. სიყალბე შეერია. თვალებისაც უნდა მეშინოდეს, დომენიკო ? ადამიანის უნდა მეშინოდეს ? არ შეიძლება ყველანი კარგები ვიყოთ ? არ შეიძლება მხოლოდ სიკეთე ვაკეთოთ და ერთმანეთი ვაბედნიეროთ ? დომენიკო, არ შეიძლება ? "
გურამ დოჩანაშვილი- სამოსელი პირველი
No comments:
Post a Comment